Denali

Bij het vertrek vanuit Kennecott regende het nog steeds. Met een busje van het hotel werden we naar de footbridge gereden. Onze bagage moesten we naar de andere kant van de rivier rijden. Phil en Ilse haalden onze auto,s op. Wij stonden te schuilen onder een afdakje. Snel de auto,s in leden en op weg. Weer 100 km over de hobbelweg. Door de regen weinig te zien door de beslagen ramen. Onderweg nog wel gestopt voor een trein brug die gebouwd was voor het vervoer van koper.
Aan het eind van de hobbelweg gestopt voor de lunch. De regen werd iets minder en stopte niet veel later.
We rijden via
Glennallen, waar we ontbijt inkopen voor de dagen in Denali. We overnachten 25 km buiten Paxson aan de Denali highway. Paxson is een dorp met 3 huizen en een postkantoor. Het hotel waar we overnachten is de enige aan de Dinali highway. Na het diner lopen we nog een stukje door de toendra. Het waait inmiddels erg hard en de wind komt uit het noorden. Dus erg koud. De zo'n die is gaan schijnen maakt het erg mooi.
De volgende ochtend is het helder maar vriest het wel.
We vervolgen op de Dinali highway, deze is 200 mile lang ook een gravelweg. Gelukkig minder hobbelig. We halen een snelheid van 30-45 mile p.u.
Onderweg stoppen we een paar keer voor mooie uitzichten of een korte wandeling. De harde noordenwind is weer opgestoken en de bewolking trekt weer dicht.
Het landschap is vnl toendra.

Omdat we op tijd bij het Dinali stadspark zijn, kijken we even rond in het bezoekerscentrum en bezoeken we een sleehondenshow. Een oubollige voorstelling.

Ons hotel hier niet ver vandaan is erg mooi.

Vandaag de hele dag in het Dinali park. Er mogen geen privé auto,s in dus is er een busrit geregeld van 8 uur. Er is 1 weg in het park van 95 mile, wij rijden ongeveer 60 mile en weer terug. Het weer is verslechterd. Er is natte sneeuw bij het begin maar vaste sneeuw op de passen. Onze bus vertrekt een half uur later omdat de hoger gelegen passen eerst sneeuwvrij gemaakt moet worden.
Onderweg stoppen we 5 keer voor toilet of souvenir stop. Eten moeten we zelf meenemen want dat is niet te koop ivm beren.

Onderweg zien we gelukkig veel dieren. O.a. beren waarvan 1 zelfs pal voor de bus op de weg. Enkele kariboes, enkele elanden en wat vogels.

Op het hoogste punt ligt de sneeuw zeker een meter dik. Jammer is dat we daardoor ook MT kinley niet kunnen zien.

Bij de uitgang is de sneeuw overgegaan in natte sneeuw. Het is nog steeds koud.

Terug op onze warme hotelkamer kleden we ons om en eten gezellig pizza met de groep.

Morgen vertrekken we naar het zuiden.