Darwin

Vanaf onze 2e dag in Broome hadden we geen internet meer tot onze beschikking. In Darwin was bij de receptie wel een trage verbinding maar in de kamers niet. Was dus niet eerder in de gelegenheid om ons reisverslag af te maken, voor onze volgers hierbij een verslag van het laatste deel van onze reis.

Onze 2e dag in Broome hebben we besteed door een lange wandeling te maken over het strand. Met de taxi naar de vuurtoren die op de punt van het schiereiland staat. Daar zijn onlangs pootafdrukken gevonden van dinosaurussen die in deze omgeving hebben geleefd. Die afdrukken hebben we gezien, sommige zijn wel 30 cm groot. het strand heeft bijna wit zand en dat tegen de felblauwe zee doet soms pijn aan je ogen. Hier mogen de mensen met hun auto op het strand. Ze gebruiken die ook om enigszins in de schaduw te kunnen zitten. Ondanks dat we vroeg zijn is het al erg warm.
We lopen naar Cable beach een gewild stukje strand waar je stoelen kan huren en waar enkele restaurantjes zijn. Vandaar weer met de taxi naar het hotel. het is te ver en te warm om te lopen. In de middag doen we in de supermarkt inkopen voor de reis die morgen begint door de Kimberley.

Jodi onze nieuwe (vrouwelijke) chauffeur en kok komt ons om 06.30 uur ophalen met een andere truck/bus. Deze heeft 4wd en staat hoger op de wielen. Met de truck/bus die we hadden vanaf Perth kunnen we de route door Kimberley niet rijden. We hebben een lange reisdag. Het eerste stuk gaat over een normale asfaltweg naar Derby. Daar wordt de truck nog helemaal volgetankt en kunnen wij koffie halen bij het roadhouse. Dan gaan we de Gibb River Road op. Dit is een weg dwars door de Kimberley regio. Ongeveer 700 kilometer lang waarvan maximaal 100 kilometer is geasfalteerd, de rest is dus een wasbord met gaten en kuilen waarbij we soms ook nog een riviertje moeten oversteken. Vanaf Derby tot aan Kununurra is er geen dorp of gehucht te vinden aan die weg. Wel enkele campings die toebehoren aan boeren. De boerderijen noemen ze hier stations. Bij zo'n station hebben ze soms een camping ingericht waar je kunt kamperen met je eigen tent, soms zijn er al tenten opgezet die we dan gebruiken.
Stations hebben veel land waar ze vleeskoeien laten grazen. Eén van de stations was 60 x 60 km groot en had ongeveer 6000-7000 koeien. Eens per jaar worden die met vliegtuigjes verzameld en naar het slachthuis gebracht. Het gebied is zo groot omdat er weinig gras groeit. Het is een groot deel van het jaar erg warm en dor en droog. Er staan wel veel bomen, vooral eucalyptusbomen die door de hitte soms vanzelf in brand vliegen. Hierdoor zie je onderweg heel veel stukken zwarte verbrande grond. De bomen blijven wel staan die groeien na de regentijd weer rustig verder.

Op de campings horen we dat we aan het eind van het toeristenseizoen zitten. Half oktober sluiten de meeste voorzieningen omdat het dan te heet wordt om te reizen. Vanaf januari is het 3 maanden regentijd waardoor de regio helemaal niet te bereiken is. Pas in april/mei begint het seizoen weer.
De campings aan het begin en eind van de Gibb River Road zijn nog redelijk bezet en er is zelfs nog levende muziek en een barretje om iets te drinken. Deze campings worden nog gebruikt door mensen die 1 dagje de Kimberley in willen. De campings daartussen zijn bijna helemaal voor ons zelf. Als je dan in je tent ligt en door het gaas naar boven kijkt zie je een prachtige sterrenhemel.

Het landschap is soms een beetje eentonig maar er zijn ook hele mooie ravijnen en gorges in de nationale parken die we doorkruisen. Elke dag bezoeken we die wel en wandelen we naar een gorge toe. De wandelingen zijn niet zo lang maar wel over zeer ruw terrein. Vaak is op het diepste deel van de gorge nog water aanwezig waarin we kunnen zwemmen. Gelukkig zitten hier geen krokodillen.
Een van de gorges was Tunnel Creek, hier heeft een rivier een tunnel gemaakt in een gebergte. Omdat er nu weinig water staat konden we er doorheen lopen. De tunnel was ongeveer 700 meter lang. Onderweg zagen we veel vleermuizen en enkele zoetwaterkrokodillen, deze eten alleen vis dus ongevaarlijk voor ons. Een bijzondere belevenis.
Soms hebben we een camping direct naast een riviertje waar we kunnen zwemmen, zeker na een lange reisdag is dat heerlijk. Het water is altijd lauw-warm.

De maaltijden worden gemaakt door Jodi die samen met enkele van ons het eten klaarmaakt. De inkopen hiervoor zijn dan al gedaan in Broome. Gelukkig zitten er in de truck enkele grote koelkisten waarin het eten wordt bewaard. Er is ook een kist waar wij onze drankjes kunnen bewaren. Bij de incidentele pompstations die er zijn onderweg wordt dan extra ijs gekocht om de spullen te koelen. ook de watervoorraad wordt dan weer aangevuld.

Na 7 nachten kamperen komen we aan in Kununurra, daar kunnen we onze drankvoorraad weer aanvullen en kan Jodi weer inkopen doen voor de laatste dagen in de Kimberley. We rijden nu weer op asfalt naar de Bungle Bungles nationaal park waar we ook 2 dagen kamperen. daar wandelen we en bekijken de door erosie gevormde stenen. Prachtig om te zien. Wel erg warm daar. Zelfs in de schaduw is het 40 graden. Gelukkig koelt het wat af als de zon onder is, zodat we toch lekker kunnen slapen.

Dan naar Lake Argyle. Dit is een kunstmatig stuwmeer, dat helemaal gevuld is door regenwater. Het schijnt zoveel te regenen dat het water in de rivieren dan wel 10 tot 12 meter stijgt, de Kimberley is dan ook niet meer te bereiken met een auto. Het meer heeft een oppervlakte van 1000 vierkante kilometers. Het water wordt gebruikt voor irrigatie en voor stroomopwekking. De hogere delen in het meer zijn permanente eilanden geworden waar nog wallaby's leven. Er leven ook zoetwaterkrokodillen in het water, volgens de kapitein waarmee we een sunset tour deden zitten er 25000 tot 30000 krokodillen in. We hebben er wel enkele gezien maar die zwommen lusteloos rond of lagen op een strandje.
Die sunset tour was erg leuk. Behalve dat je wat rondvaart heb je ook de gelegenheid om te zwemmen. Bij zonsondergang gingen we allemaal het water in en de kapitein schonk een drankje en deelde hapjes uit. Dus wij in het water met champagne en een hapje. Onvergetelijk.

We verlaten nu West Australie en gaan de Northern Territory in naar Katherine. Daar hebben we onze laatste camping. We hoeven hier onze tent niet op te zetten want er staan grote tenten met daarin 2 eenpersoons bedden. We bezoeken daar nog een opvangcentrum voor wallabies, de ouders zijn dan vaak overreden op de weg en de jonkies worden daar opgevangen en later weer uitgezet.

Laat in de middag komen we aan in Darwin aan de noordkust van Australie. We nemen afscheid van Jodi en nemen een lekkere lange douche. In de avond gaan we met een groepje naar Mindil beach. Hier wordt elke dag tot eind oktober een soort braderie gehouden. Veel kramen waar je van alles kunt eten, van chinees tot japans, van indiaas tot italiaans enzovoort. Daarnaast ook kraampjes waar je souvenirtjes kunt kopen zoals een didgeridoo. Hier eten we wat en kijken naar de laatste zonsondergang in Australie. Na afloop wordt er door veel bezoekers geklapt (voor ??).

De volgende dag wandelen we nog wat door Darwin, drinken ergens koffie op een terrasje en gaan dan de koffers pakken. Om 1 uur worden we naar het vliegveld gebracht voor de thuisreis.

Het was een geweldige vakantie. Wel enkele lange reisdagen. Bijna altijd vroeg op om de hitte te ontlopen. Leuke mensen in de groep en prima vervoer en lokale chauffeurs (Jared en Jodi).