Tsumago

24 maart
Vanmorgen met de trein terug naar Nagano. Daar overstappen op de. Shinkansentrein. Op het eindstation stond een vrachtauto te wachten die onze bagage vervoerde naar onze ryokan. Ook hier werden we opgesplitst omdat de ryokan niet voldoende kamers hebben.
Wij zelf wandelden door het bos naar Tsumago. Onderweg moesten we af en toe de bel luiden die daar hingen om de beren weg te houden.
De wandeling duurde ongeveer een uur. Wel vever enkele heuvels. Tsumagois een oud dorpje en ligt aan de postroute. De post werd vroeger lopend rondgebracht van dorp naar dorp. De huizen zijn nog van hout. Omdat het dorp oud is trekt het ook veel toeristen. We lunchen daar en kijken wat rond. Daarna naar onze ryokan. We slapen er met 7 mensen. We zitten op de grond en hebben hetzelfde ritueel v.w.b. de slippers en kimono zoals we dat ook hadden in de vorige ryokan.
In de zitkamer wordt een open vuur gestookt. Omdat de afvoer niet zo best is staat snel de hele kamer met rook. We doen ook de elektrische kacheltjes maar aan en laten het open vuur langzaam uitgaan.
Na het eten komt de eigenaar wat vertellen over hun gebruiken en het huis. Als slot zingt hij een Japans lied voor ons.

Omdat het koud is geworden en we stijf zijn van het op de grond zitten gaan we naar bed.