Lake Mutanda

Eindelijk wat tijd om een verslag te maken. Bij alle resorts was er wel wifi maar alleen in het restaurant. Meestal kwamen we laat aan na een lange dag reizen met game drives etc. Na de maaltijd ging het restaurant weer dicht dus soms alleen een whatsappje met kinderen en familie.

Gisteren hebben we hier de garilla trekking gedaan. Dat betekent om 5.30 uur ontbijten en dan op weg naar het beginpunt van de trekking. Alle deelnemers worden verdeeld over diverse groepen. Elke groep bezoekt een andere gorilla familie. Soms moet je 1 uur lopen, soms wel 3 uur voordat je de familie ziet. De gorilla's verplaatsen zich overdag permanent, dus worden er al verkenners vooruit gestuurd om de families op te zoeken. Wij hadden geluk en zaten in een groep die 1 uur hoefde te lopen (berg op en berg af, dwars door het struikgewas). Toen we aankwamen op de plaats waar ze zouden zijn, zagen we enkele gorilla's hoog in de bomen zitten. Omdat ze niet naar beneden kwamen moesten we ons wat terugtrekken. Toen de silverback beneden was kwamen er ook enkele andere gorilla's naar beneden en konden we ze benaderen. Als ze op de grond zijn dan gaan ze eten dus verdwijnen ze regelmatig in het struikgewas en was het lastig om ze te zien. Maar we hebben ze van heel dichtbij (2 meter) kunnen bekijken, naast de silverback ook een paar vrouwtjes en enkele jongen. In totaal bestaat de familie uit 11 dieren. Die hebben we niet allemaal gezien. Na ong. een uur moesten we weer terug lopen, de berg af en naar het verzamelpunt en daarvandaan naar de lodge. Prachtige dag.

Over de andere dagen is zoveel te vertellen dat een dagelijks verslag niet is te maken. Ik zal proberen samen te vatten wat we hebben gedaan en gezien.

Ten eerste onze chauffeur/reisleider. Hij heet Anatoli en komt uit het zuiden van Uganda. Hij is zeer bekwaam een jeep te besturen in alle omstandigheden en daarnaast ook een heel aardig mens waar we overdag maar ook soms tijdens het diner prettig mee hebben kunnen praten en lachen. Onderweg wees hij ons op de bijzonderheden waar we langs reden.

De wegen waren van zeer goed tot zeeeeeeeeeer slecht. De wegen uit het programma " gevaarlijkste wegen ..." zijn kinderspel met wat we hier zien en overheen moeten. Ondeveer 80% is een dirt road alleen in de omgeving van de hoofdstad vind je mooi geasfalteeerde wegen.

Elke weg loopt door de kleine nederzettingen en de weg is dan overvol met verkeersdrempels. Zodat Anatoli constant in de remmen moet zodat we niet door het dak gaan. Hard rijden doen ze niet meestal max 80 km pu.

Onderweg zien we veel landbouw, vooral in het zuiden en westen. In het oosten en noorden is het erg droog en groeit er bijna niets. In de dorpjes zie je veel winkeltjes langs de weg en veel reparatiebedrijfjes voor auto's en motoren. met die wegen is dat wel nodig,

ook zie je veel mensen met een motor. Die wordt gebruikt als taxi om mensen te vervoeren, soms zie je wel 4 man tegelijk op 1 motor. ook wordt de motor gebruikt om spullen te vervoeren. Dat kan zijn bouwmaterialen maar ook fruit e.d. wat dan naar een markt in een dorpje wordt vervoerd. De bouwmaterialen zijn soms planken om een huis te bouwen van zelfs 5 meter lang die overdwars op de motor worden gebonden. Op de smalle wegen moet die man (altijd mannen) dan het struikgewas in om een auto te laten passeren. We hebben ook een motor gezien met 2 mensen erop met 2 geiten tussen zich in.

We zijn in veel nationale parken geweest waar altijd veel wild was te zien, zoals leeuwen, soms een luipaard, veel gazellen en veel buffels e.d. als er een meer was dan ook nijlpaarden en krokodillen. De gamedrives die we deden in die parken was altijd onder begeleiding van een ranger die dan uitleg gaf over de dieren die we zagen. Natuurlijk hebben we ook veel vogels gezien. Als er een meer in de buurt was dan hadden we ook een bootexcursie waar we van dichtbij de nijlpaarden en vogels konden bekijken.

De accommodatie was altijd goed, veelal een vrijstaande lodge of een vrijstaande tent met eigen sanitair. Ook de maaltijden in de restaurants waren over het algemeen erg goed, altijd 3 gangen. Als we een lange reisdag hadden of we kwamen pas na de lunch terug dan kregen we een lunchpakket mee.

Het weer is over het algemeen goed. In het noorden erg heet en droog, richting het westen en zuiden is er meer regen ook omdat het daar hoger (1500 meter) ligt en de regentijd inmiddels is begonnen. Waar we nu zijn bij Lake Mutanda hoor je al vanaf 13.00 uur de donder en zie je de wolken samen pakken en donkerder worden. Gisteren begon het om 15.00 uur te regenen nu is het nog droog maar voel je de wind toenemen.

Onze dag begint meestal met opstaan om 5 uur, ontbijt 6 uur, op pad (reizen of een gamedrive) om 6.30 of 7 uur. Terug meestal rond 1700 uur, dus douchen omkleden eten en dan terug naar de lodge en dan naar bed, soms nog even lezen. Dus vermoeiende dagen. Anatoli zegt dan ook, uitrusten doe je maar thuis. Vandaag na de inspannende gorillatrekking hebben we een vrije dag, die hadden we nog helemal vol kunnen stoppen maar een dagje niet op pad was ook wat waard. En zodoende kon ik nu dit verslag maken.

Morgen nog 1 volle dag naar lake Mburo waar we nog een nachtsafari krijgen en de ochtend daarna nog een wandeling. Dan terug naar Entebbe waar we die nacht het vliegtuig nemen naar de Comoren.

Ik hoop daar weer iets te laten horen.

ik denk dat deze samenvatting wel ongeveer aangeeft wat we meemaken onderweg.