Comoren

We zijn al thuis gekomen maar een verslag over ons verblijf op de Comoren hebben jullie nog tegoed.

De Comoren bestaat uit 3 eilanden, het hoofdeiland (Grande Comoren), het eiland waar wij verbleven (Moheli) en Anjouan. Mayotte, het 4e eiland in de eilanden groep behoort aan Frankrijk. Voor zover wij hebben gezien worden er alleen reizen aangeboden naar Grande Comoren en Moheli. Grande Comoren is erg vulkanisch dus zie je veel zwarte gestolde lava. Moheli is erg vruchtbaar en is zeer dicht begroeid. De luchthaven op Moheli ligt bij Fromboni, onze lodge precies aan de andere kant van het eiland. Dus minimaal 1 uur rijden met de auto. Moheli is erg bergachtig dus veel slinger wegen. De chinezen mogen daar de infrastructuur verbeteren, dus zie je overal dat er aan de weg wordt gewerkt. Omleidingen kunnen ze niet maken, dus als je pech hebt en ze werken aan het stuk waar jij langs moet dan moet je verder maar lopen. Of met een boot naar een ander deel van de weg varen.

Onze reis naar Moheli startte in Entebbe om 00.00 uur met de auto naar de luchthaven, om 03.00 uur vliegen naar Nairobi, daar wachten tot 13.00 uur voor de vlucht naar Grande Comoren. Omdat er geen vlucht meer ging hebben we overnacht in een Golden Tulip hotel in Grande Comoren. Leuk hotel met uitzicht op zee en een terras waar we lekker konden zitten.

De volgende ochtend om 07.00 uur naar het vliegveld, om 10.30 uur vlucht naar Moheli, daar werden we opgewacht door een auto van de lodge. We kregen een kamer met badkamer. Uitzicht op het strand en oceaan. Er ligt vlak voor de kust een onbewoonde eilanden groep. Dus de oceaan waar we op uitkijken heeft altijd rustig water. De oceaan erachter echter, is de zee erg ruw en zelfs zonder veel wind is er een flinke deining.

We hebben niet erg veel gedaan op Moheli behalve op het balkon zitten en uitkijken over het water, een boek lezen en wandelen naar het restaurant voor een maaltijd. Ze serveerden altijd alleen lokaal voedsel. Dus voornamelijk vis. Wij waren een keer de gelukkigen dat we een kreeft te eten kregen, zalig.

We hebben wel enkele excursies gedaan vanaf de lodge. Zoals walvissen kijken. In de oceaan tussen de Comoren en Madagascar komen veel walvissen voor die daar jongen, ze laten opgroeien zodat ze aan het eind van de zomer meekunnen zwemmen naar Antarctica. Nu is walvissen kijken gelijk aan een game drive in een nationaal park. Soms zie je ze en soms niet. Een tocht duurt ongeveer 3 uur en wordt gedaan in een open boot. De eerste keer hadden we geluk na 45 minuten varen zagen we walvissen boven het water komen. O.a. een moeder met jong. We probeerden een beetje in de buurt te blijven. na enkele minuten kwamen er andere walvissen bij. En toen sprongen ze allemaal uit het water en met een plons weer terug. Na een half uur gingen ze weer onder en zagen we ze niet meer. De rest van de tocht geen andere dieren meer gezien. Door de deining was Gonda erg ziek geworden.

Toen de volgende dag weer een tocht werd georganiseerd bleef zij bij de lodge. maar ik ging wel mee, ik wilde dat wel weer zien. Maar idd, 3,5 uur gevaren zonder een walvis.

Op de terugreis moesten we eerst 20 minuten de berg oplopen omdat de chinezen bezig waren. Daar stond de auto en werden we naar de luchthaven gereden. Nu werd eerst Anjouan aangedaan voordat we doorvlogen naar Grande Comoren. Dan hebben we de meeste tijd doorgebracht met wachten. Eerst op Grande Comoren, daarna in Nairobi voordat we naar Amsterdam vlogen. Gelukkig hebben we de stoelen nog kunnen omboeken naar Comfort klas, zodat we meer ruimte hadden om te slapen op de nachtvlucht.

Terug in Alkmaar kunnen we terugkijken op een hele mooie reis waar we veel hebben gezien en gedaan. Dit weegt op tegen de lange reisdagen over zeer slechte wegen (Uganda)